شمشر عربی و نقش آن در فرهنگ عرب....
شمشیر عربی
قبل از هر مسئله ای به این نکته اشاره باید کرد که شمشیر نقش بسیار مهمی در فرهنگ عربی چه در دوران جاهلیت و چه پس از ظهور اسلام داشته است .
اصولاً به دلیل شرایط خاص حاکم بر قبایل عرب در طول اعصار مختلف، شمشیر همیشه به عنوان وسیله‌ای برای دفاع از خود یا شرکت در جنگ‌های قبیله‌ای یا غزوات مورد استفاده قرار گرفته و در خانه و چادر اکثر اعراب حداقل یک قبضه شمشیر یافت می‌شد.
یکی از مهمترین مشخصه‌هایی که با اولین نگاه به یک شمشیر عربی نظر را به خود جلب می‌کند
فرو رفتگی این شمشیرها در بخش تیغه است که در کنار وزن سبک اینگونه از شمشیرها را به انتخابی ایده‌آل برای سربازان پیاده و سواره نظام بدل می‌کرد.
در مقایسه با شمشیرهای اروپایی قرون وسطا که بسیار سنگین بوده و امکان استفاده با یک دست را نداشتند،
شمشیرهای عربی از مزیت امکان استفاده با یک دست برخوردار بودند؛ این مسئله در زمانی حیاتی‌تر می‌شود که یک سرباز می‌توانست با دست دیگر خود یک سپر یا افسار اسب را در دست داشته باشد.
برخورد با این شمشیرها در زمان جنگ‌های صلیبی در قرون وسطا باعث شد تا اروپایی به استفاده از شمشیرهای بلند و سنگین وزن پایان داده و به سمت استفاده از شمشیرهای سبک‌تر با تیغه‌های کوتاه‌تر بروند؛
قبضه این شمشیرها نیز از مواد مختلفی مثل استخوان حیوانات، سنگ یا چوب ساخته می‌شود.
شمشیر سازان ایرانی نیز
در طول سال‌های متمادی و خصوصاً پس از ورود اسلام به ایران از نمونه عربی الگوبرداری کرده و به تولید شمشیر پرداختند.
