ویکتور هوگو

متولد26 می هزاروهشتصدودو

مرگ  22می 1885

پنج فرزند دو دختر و سه پسر

از اولین عشقش دو پسر و دو دختر داشت .

سال 1885 بزرگترین شاعر سده نوزدهم فرانسه و شاید بزرگترین شاعر در ادبیات فرانسه بود .

زندگی عاشقانه اش زمانی اغاز شد که نوجوانی بیش نبود . بعد از گذشت دو سال و رد و بدل شدن چندین نامه عاشقانه ویکتور ادل

با هم ازدواج کردند و صاحب چهار فرزند دو دختر ودو پسر شدند . نام دختر بزرگش اولئوپولدین هوگو در سال 1824 بدنیا امد . در 19 سالگی به همراه شوهر وفادار وبچه ای که هنوز بدنیا نیامده بود در حادثه قایق سواری در رودخانه سن غرق شدند .دختر کوچکش به نام ادل هوگو ذر پی عشق نافرجام به یک افسر ارتش نیروی دریایی بریتانیا به بیماری روانی مبتلا وبه تیمارستان رفت .

اثر بینوایانشرا برای همه ازادیخواهان نوشته بود . در سال 1845 از طرف شاه به مجلس اعیان دعوت و یک پست سیاسی در حکومت وابسته به قانون اساسی شاه لویی فیلیپه قبول کرد . اما انتخاب وی اعتراضات چندی را بر انگیخت که منجر به گوشه گیری او شد .

در دوران تبعیدش احضار روح میکرد .او داستان نویس / درام نویس / و بنیانگذار رومانتیم است . اثار او به بسیاری از اندیشه های سیاسی و هنری رایج در زمان خویش اشاره دارد .

برجسته ترین اثارش بینوایان / گوژپشت نتردام / مردی که میخندد / و شمار زیادی شعر اشاره دارد . چندین نمایشنامه هم نوشته است .

همسرش اصلا به شعر وادبیات هیچ علاقه ای نداشت و فقط جنبه مالی را میدید ودر عالمی دیگر بود .