Mata Hari 6.jpg

رقاص هلندی -المانی پس از اعدام سرش در موزه ی آناتومی پاریس نگهداری میشد که بعدها گم شد .

مارگارت گرترودمعروف به ماتا هاری

اولین زن جاسوس  دنیا بود .

او از طرف المانها مامور به جاسوسی در فرانسه شد .

او در غالب یک زن مطلقه ی رقاص فعالیت میکرد .


او "ماتا هاری" نام داشت و قرار بود اعدام شود. جرمش چه بود؟

جاسوسی برای آلمان، گرفتن اطلاعات از افسران متفقین و انتقال آن‌ها به مزدوران آلمان. با ادامه این روند روزنامه‌های خشمگین مدعی شدند که او مسئول مرگ هزاران تن از سربازان متفقین است.


ما شواهدی که در دادگاه محاکمه او ارائه شد بعلاوه چندی دیگر از اسناد، چیز دیگری را نشان می‌دهند: که او درواقع یک جاسوس دوگانه بود و در این راه قربانی شد.


اکنون پس از گذشت صدسال، با انتشار اسنادی توسط وزارت دفاع فرانسه، اطلاعات جدیدی از معروف‌ترین جاسوس زن در تاریخ به دست آمد.

در سال ۱۹۸۵ راسل وارن   وزارت دفاع ملی فرانسه را متقاعد کرد که پرونده ماتاهاری ۳۲ سال زودتر و یکبار دیگر گشوده شود.

این بررسی اثبات نمود که ماتاهاری بی گناه بوده و هرگز جاسوس نبوده‌است.

ماتاهاری در جریان بازجوئی‌ها و محاکمه در دادگاه نظامی هرگز نپذیرفت که جاسوس دو جانبه بوده‌است.

همچنین نه سازمان جاسوسی و نه هیچ‌یک از جاسوسان آلمانی نه فقط هرگز نگفتند که ماتاهاری جاسوس بوده‌است بلکه این مسئله را رد کردند.

علاوه بر آن ماتاهاری در بازجوئی توسط ضداطلاعات انگلستان مدعی شده بود که برای سرویس ضد جاسوسی فرانسه کار می‌کند. همچنین وابسته نظامی آلمان در مادرید پیام خود را به رمزی نگاشته بود که می‌دانست توسط فرانسویان کشف رمز شده‌است.

برای تحویل جنازه هیچ یک از اعضای خانواده نیامدند .از جنازه اش برای آموزش علم پزشگی استفاده شد .

سرش در موزه ی آناتومی پاریس است .


در سال ۲۰۰۰ مشخص شد که سر او نیز ناپدید شده‌است.

احتمال داده شد که سرِ او در سال ۱۹۵۴ و به هنگام تغییر مکان گم شده باشد.

براساس یاداشت‌های دفاتر موزه در سال ۱۹۱۸ اعضای بدن او به موزه انتقال داده شده‌است اما چیزی دربارهٔ باقی‌مانده بدن او نوشته نشده‌است.


اعدام ماتاهاری موجب بروز شایعات زیادی بدون مدرک و دلیل گردید.

یکی از این شایعات این است که او در زمان مرگ به اعضای جوخه اعدام خود گفته بود تشکر می‌کنم آقایان.

شایعه‌ای دیگر این بود که او در هنگام قرار گرفتن در برابر جوخه اعدام به منظور تحت تأثیر قرار دادن اعضای جوخه اعدام لباسهایش را کنده بود. یک شایعه دیگر این بود که آخرین جمله او این بوده‌است: هرزه آری اما خائن هرگز.

در سال ۱۹۳۱ روزنامه نیویورکر نوشت که او در زمان اعدام لباس‌هایی مرتب و دستکش سفید پوشیده بود. هنری والِس که یک انگلیسی و شاهد عینی گماشته شده از طرف انگلستان برای اعدام ماتاهاری بود در گزارش خود نوشته‌است او بی‌رمق بود و هنگامی که می‌خواستند چشمهایش را ببندند ممانعت کرد.

پس از شلیک جوخه اعدام او ابتدا آهسته به زانو درآمد و سرش به طرف پائین خم شد. در هنگام مرگ در چهره او تغییر اندکی دیده شد.