سنگ صبور

عارف اهل آذربایجان است . خواننده ای جذاب خوش تیپ و قلبی پر از مهر به ایران و ایرانی 

قبل از انقلاب می خواند بعد از انقلاب هم به خواندن ادامه داد . او به موسیقی علاقه خاصی داشت و این علاقه او را به خواننده محبوب و مردمی در دنیای موسیقی پاپ  تبدیل کرد .

عارف مثل تمام خوانندگان اون ور آبی عشق وعلاقه خاصی به کشور  و مردمش دارد . هر وقت از ایران ازش سوال می شد اشک در چشمانش حلقه می بست و میگفت آرزویم برگشت به ایران است .

عشق به ایران و ایرانی عارف را از دیگر خوانندگان اون ور آبی تفکیک کرده است .

عارف به سلطان قلبها معروف است و واقعا سلطان قلبهاست .

صدای بسیار زیبای او   آهنگ سلطان قلبها را سلطان قلبها کرد و هیچ خواننده دیگری نتوانست اجرایی  به زیبایی عارف داشته باشد .

عارف با سلطان قلبها  کارنامه هنریش را به اوج رساند . با سلطان قلبها چنان به قلب دوستدارانش راه  پیدا کرده بود که شاید فقط می توانست چنین محبوبیتی را  در خواب تصورش کند .

  اما واقعیت بود  خواب نبود درکنار اسمش همیشه سلطان قلبها را به همراه داشت .

عارف چند فیلم سینمایی هم بازی کرد اما در کار خوانندگی موفق تر بود .

مادرش متولد بادکوبه بود و در دانشگاه مسکو رشته دندانپزشکی را گذرانده بود  . مادر بزرگش هم اپرا می خواند .

با شروع جنگ جهانی دوم 

بسیاری از خانواده ها جنوب ارس کوچ کردند  .مادرش با این کوچ ترک تحصیل کرد و ازدواج کرد با پسر عمویش و عارف بدنیا آمد . پدرش راننده کامیون بود . اختلاف پیدا کردند .جداشدند و نامادری سرپرستیش را به عهده گرفت .

عارف به خوانندگی علاقه داشت و همیشه آهنگهای آن زمان را زمزمه می کرد  .  در هنرستان دیپلمش را گرفت   و با تلاش و کوشش فراوان شد

عارف سلطان قلبها

عارف پس از اشتغال  ازدواج کرد. او مربی ورزش بود .

او ۴ بار ازدواج کرده که حاصل آنها ۴ دختر به نامهای سهیلا، سابرینا، نازلی و نیکیتا است که در اروپا و امریکا زندگی می‌کنند. او همچنین صاحب یک پسر به نام سهیل بود که در سن ۴۱ سالگی به دلیل سرطان لوزالمعده در ایران درگذشت.

عارف در سال ۱۳۵۸ ایران را ترک گفت و به  انگلیس رفت تا پس از توقف کوتاهی به آمریکا پرواز کند. با تسخیر سفارت آمریکا در تهران و وقوع گروگانگیری، پاسپورت ایرانیان باطل شد و عارف مجبور شد در لندن بماند. او در حالی که اندوختهٔ مالی چندانی نداشت به «نایت کلاب پارس» دعوت شد.

او در اوایل دهه شصت خورشیدی (۱۹۸۰ میلادی) به لو آنجلس رفت و در اولین قدم توانست ترانهٔ «سرباز کوچولو» را اجرا نماید. همکاری او با شرکت‌های پارس ویدئو، ترانه، کلتکس رکوردز و آرفی رکوردز باعث انتشار بیش از ۱۰ آلبوم موسیقی شد.
عارف در سال ۱۹۹۶ با همکاری همسر سابقش شرکتی  باز کرد که بیشتر آلبومهای عارف و دیگر خوانندگان مشهوری هم چون هایده و مازیار آنحا تکثیر میشد .
او یکی از اعضای فعال تیم فوتبال ستارگان (هنرمندان اهل لوس‌آنجلس) بود و حدود ۲۰ سال هر چهارشنبه در پست دفاع چپ این تیم بازی کرد.

عارف در اوایل دهه ۸۰ خورشیدی به کشور امارات رفت و در دوبی ساکن شد. پس مدتی که آرامش به زندگی او برگشت توانست ترانهٔ عاشقانهٔ «آرامش» را اجرا نماید. در سال‌های اخیر عارف یکی از اعضای فعال در گروههای سنتی، کلاسیک، و پاپ می‌باشد. او به خاطر همکاری‌های چندین ساله خود با کمیته دوستداران ایرانیکا، مدال افتخار ایرانیکا را دریافت کرد.

امیدوارم روزی برسد که کسانی مثل عارف به وطن باز گردند و برای هموطنانشان در ایران بخوانند . از این دربه دری رهایی پیدا کنند .