سنگ صبور

علی کریمی در ۱۷ آبان ۱۳۵۷ در کرج به‌دنیا آمد و فرزند سوم خانواده است.

کریمی اصالتاً لاهیجانی است. پدر او ولی‌الله کریمی، در جوانی در استان گیلان بازیکن فوتبال بوده و مادرش خانه‌دار است.

علی کریمی ۳ برادر و یک خواهر دارد. فرشید، برادر بزرگترش همانند وی به فوتبال روی آورد و مدتی با او هم‌بازی بود.

او تا سوم راهنمایی، دانش‌آموز ممتازی بوده‌است اما در دوران دبیرستان با افت تحصیلی مواجه می‌شود.

سرانجام تحصیلات خود را با دریافت مدرک دیپلم پایان می‌دهد و پس از آن روی فوتبال تمرکز می‌کند.

علی کریمی از سال ۱۳۷۷ در تیم ملی فوتبال ایران بازی می‌کند. او در دوران ملی خود حضور پیوسته‌ای داشته و در ۳ دوره جام ملت‌های آسیا (۲۰۰۰، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷)، یک دوره بازی‌های آسیایی (۱۹۹۸) برای ایران بازی کرده‌است.

وی در ۴ دوره انتخابی جام جهانی (۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴) مجموعاً در ۳۶ بازی به میدان رفته‌است و ۲ بار در راهیابی ایران به جام جهانی (۲۰۰۶ و ۲۰۱۴) مشارکت داشته‌است که در یک دوره جام جهانی (۲۰۰۶) حضور داشت و ۲ بازی انجام داد.

علی کریمی تحت نظر مربیان مختلف تیم ملی ایران مانند پورحیدری، طالبی، بلاژوویچ، ایوانکوویچ، قلعه‌نویی، دایی، قطبی و کی روش در تیم ملی بازی کرده‌است.
کریمی با ۱۲۷ بازی پس از علی دایی و جواد نکونام، از لحاظ تعداد بازی ملی سومین بازیکن تاریخ تیم ملی فوتبال ایران به‌شمار می‌رود. او همچنین ۳۸ گل ملی به‌ثمر رسانده‌است که از این حیث نیز پس از علی دایی و کریم باقری نفر سوم محسوب می‌شود. نکونام با ۱ گل کمتر در جای چهارم در تعقیب کریمی است.

۱۳۷۷–۱۳۷۵------ فتح تهران        
۱۳۸۰–۱۳۷۷ ------ پرسپولیس ← (۱۱) گل
۱۳۸۴–۱۳۸۰ ------الاهلی امارات ← (۴۵) گل
۱۳۸۶–۱۳۸۴ ------ بایرن مونیخ  ← (۳) گل
۱۳۸۷–۱۳۸۶------ القطر  ←  (۵) گل
۱۳۸۸–۱۳۸۷------ السیلیه ←  (۰) گل
۱۳۸۸–۱۳۸۷ ------ پرسپولیس (قرضی) ←  (۵) گل
۱۳۸۹–۱۳۸۸ ------ استیل‌آذین ←   (۱۴) گل
۱۳۹۰–۱۳۸۹ ------ شالکه ۰۴  ←  (۰) گل
۱۳۹۲–۱۳۹۰------ پرسپولیس  ←  (۱۳) گل
۱۳۹۳–۱۳۹۲------ تراکتورسازی ←  (۵) گل

افتخارات ورزشی علی کریمی

افتخارات ملی
- بازی‌های آسیایی
 قهرمانی (۲): ۱۹۹۸، ۲۰۰۲

- جام ملت‌های آسیا
 مقام سوم (۱): ۲۰۰۴

- قهرمانی فوتبال غرب آسیا
قهرمانی (۲): ۲۰۰۰، ۲۰۰۴

- جام بین قاره‌ای آسیا-اقیانوسیه
 قهرمانی (۱):

۲۰۰۳

علی کریمی ۲ بار از تیم ملی فوتبال ایران خداحافظی کرد، اما پس از هر دوی این موارد باز هم در تیم بازی کرد.

بار اول در ۱۸ مهر ۱۳۸۷، با نوشتن نامه‌ای به رئیس فدراسیون فوتبال ایران از بازی‌های ملی خداحافظی کرد. این در حالی بود که رابطه کریمی با سرمربی وقت تیم علی دایی دچار تنش بود. پس از برکناری دایی و انتصاب افشین قطبی، وی دوباره به تیم دعوت شد و بازی کرد.

بار دوم، علی کریمی در ۲ تیر ۱۳۸۸، پس از تساوی مقابل کره جنوبی و عدم راهیابی تیم به جام جهانی ۲۰۱۰ همراه با مهدی مهدوی‌کیا و وحید هاشمیان از بازی‌های ملی خداحافظی کرد. علی کریمی در خرداد ۱۳۹۰ برای بازگشت به تیم اعلام آمادگی کرد و کارلوس کی روش وی را دوباره به تیم دعوت کرد.

خداحافظی در سال 1392 و بازگشت
علی کریمی پس از بازی پرسپولیس با سپاهان در فینال جام حذفی در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۲ از دنیای فوتبال خدا حافظی کرد. کریمی پس از خداحافظی از فوتبال اعلام کرد، فوتبال جای امثال او نیست و «دایه‌های مهربانتر از مادر» باید فوتبال را بچرخانند.
خداحافظی کریمی از فوتبال، بازتاب گسترده‌ای داشت و سایت رسمی فیفا با اشاره به خداحافظی علی کریمی از دنیای فوتبال، از او به عنوان اسطوره فوتبال ایران یاد کرد و خداحافظی او از میادین فوتبال را غیر منتظره خواند.

خداحافظی در سال 1393
سرانجام علی کریمی در ۲۹ تیر ۱۳۹۳ برای همیشه از فوتبال خداحافظی کرد و درحالی که او اعلام کرده بود امیدوار است بتواند با پیراهن پرسپولیس از فوتبال خداحافظی کند اما اینطور نشد. بدین ترتیب تراکتورسازی تبریز آخرین باشگاهی بود که کریمی پیراهن آن را بر تن کرد.